121.
- Օրերը կարգին տաքացան, երբ գարնան մժղուկ դուրս եկավ ուղտի ականջից։
- Որոշեց վերադառնալ հայրենի քաղաք, որովհետև ամեն ինչ մոռացել և բոլորին ներել էր։
- Այդ կղզին կատարյալ դրախտ կարելի էր դարձնել, որովհետև հորդաբուխ աղբյուրներ կային այնտեղ։
- Անտառում դեռ ոչ մի շշուկ չէր լսվում, չնայած արդեն դադարել էր:
- Աշխարհն այդպիսին չէր լինի, եթե բոլորը քեզ նման մտածեին:
- Այնտեղ փնտրեցին կորած ձիու հետքերը, որտեղ այս քարի կտորը գտել եք:
122. Գնում էր կախարդական մատանին փախցնելու:
Գնում էր կախարդական մատանին գողանալու:
Այս ձողը ծռիր:
Այս ձողը թեքիր:
Ուզում ենք, որ մեր քաղաքը միշտ մաքուր ու գեղեցիկ տեսնենք:
Ցանկանում ենք, որ մեր քաղաքը միշտ մաքուր ու գեղեցիկ տեսնենք:
Տենչում ենք, որ մեր քաղաքը միշտ մաքուր ու գեղեցիկ տեսնենք:
Ինչ ուզում ես՝ գրիր ես կկարդամ:
Ինչ ուզում ես՝ շարադրիր ես կկարդամ:
Ինչ ուզում ես՝ փորագրիր ես կկարդամ:
Ինչ ուզում ես՝ գրի առ ես կկարդամ:
124. Կաքավաբերդի գլխին տարին բոլոր ամպ չի նստում:
Կաքավաբերդի բարձունքի միակ ծաղիկը ալպիական մանուշակը չէ:
Գունավոր բզեզին մանուշակը ճոճք չի թվում:
Պարիսպների գլխին ցինն ու անգղը բույն չէին դրել:
Ներս մտնողն իմ մայրը չէ:
125. Հարավային Աֆրիկայի անմարդաբնակ ափերին երկարավիզ ջայլամներ են հսկում հոտերին:
Հսկա աշխարհի համարյա բոլոր ականատես եղած ժողովուրդները պատմում են ջրհեղեղի մասին:
Այդ հետքրքիր ճամփորդության երկար պատմությունը բարդ ու խճճված էր, մանավանդ երբ հենց ինքն էլ պատմում էր:
Փոքրիկ, խեղճ հովիվը նրա մեծ եղբայրն է:
126. Բացատրել տատիին, բացատրել ընտանիքին, բացատրել հորը, բացատրել դասը, բացատրել սխալը, բացատրել մարդկանց
Ներել տատիին, ներել ընտանիքին, ներել հորը, ներել սխալը, ներել մարդկանց
Կարոտել տատիին, կարոտել ընտանիքին, կարոտել հորը, կարոտել մարդկանց, կարոտել ընտանիքը
Մոռանալ տատին, մոռանալ հորը, մոռանալ դասը, մոռանալ ընտանիքը: