Семья проводила выходной день на пляже. Дети купались в море и строили замки из песка. Вдруг вдалеке показалась маленькая старушка. Её седые волосы развевались по ветру, одежда была грязной и оборванной. Она что-то бормотала про себя, подбирая с песка какие-то предметы и складывая их в сумку. Родители подозвали детей и велели им держаться от старушки подальше. Когда она проходила мимо, нагибаясь то и дело, чтобы что-то поднять, она улыбнулась семье, но никто на её приветствие не ответил.
Много недель спустя они узнали, что маленькая старушка всю свою жизнь посвятила тому, чтобы подбирать с пляжей осколки стекла, которыми дети могли порезать себе ноги.
Հանգստյան օրն ընտանիքն անցկացրել է ծովափին։ Երեխաները լողում էին ծովում և ավազից ամրոցներ կառուցում: Հանկարծ հեռվում հայտնվեց մի փոքրիկ պառավ։ Նրա ալեհեր մազերը շարժվում էին քամուց, հագուստը կեղտոտ էր ու պատռված։ Նա ինքն իրեն ինչ-որ բան փնթփնթաց, երբ ավազից որոշ իրեր վերցրեց և դրեց պայուսակի մեջ: Ծնողները կանչել են երեխաներին ու ասել, որ հեռու մնան ծեր կնոջից։ Երբ նա անցնում էր կողքով, նորից ու նորից կռանալով ինչ-որ բան վերցնելու համար, նա ժպտաց ընտանիքին, բայց ոչ ոք չպատասխանեց նրա ողջույնին:
Շատ շաբաթներ անց նրանք իմացան, որ փոքրիկ պառավն իր ողջ կյանքը նվիրել է լողափերից ապակու կտորներ հավաքելուն, որոնցով երեխաները կարող էին կտրել իրենց ոտքերը:
Մերի Մելիքյան 